San Blas Parrokia Eliza (Dulantzi)
San Blas Parrokia Eliza (Dulantzi) | |
---|---|
Eraikitako euskal ondasun nabarmena | |
Kokapena | |
Herrialdea | Euskal Herria |
Probintzia | Araba |
Herria | Dulantzi |
Koordenatuak | 42°50′24″N 2°30′43″W / 42.84006°N 2.51201°W |
Historia eta erabilera | |
Erlijioa | katolizismoa |
Ondarea | |
EJren ondarea | 1 |
San Blas Parrokia Eliza, Arabako Dulantzi herriko herrigunean dago. XVI. mendean eraikia, eliza gaur egun oso aldatua dago, bertan lan ugari egin direlako, baina garai batean babes funtzioa betetzen zuen. Hegoaldeko horman antzinako fabrika erromanikoaren aztarnak omen direnak mantentzen ditu.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
San Blas Sebastekoari eskainitako parrokia eliza, Dulantzi udalerriaren goialdean dago. Elizak erromanikoaren aztarnak ditu. Gaur egungo eraikina, aldiz, XV-XVI. mendekoa da. Kanpotik elementu deigarriena dorrea da: XVI. mendean eraikia, Justo Antonio Olagibel arkitekto gasteiztarrak diseinatu zuen; herriko muinoaren gailurrean, eta bere altuera eta diseinu nabarmenagatik, Lautadako Neska izenaz ere ezaguna da. Ondorioz, estilo desberdinak ikus daitezke: gotiko berantiarra, Errenazimenduarena, Neoklasizismoarena. Eraikina Alegria-Dulantziko Hiri Historikoaren monumentu multzoaren barruan dago. Aldare nagusiaren erretaula Jose Angulok egin zuen.
Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"Gurutze latindarreko oina duen tenplua da, eta burualdea ganga gotiko berantiar batek estaltzen du. Murruen hondoa harri hormaz egina dago eta ondorengo elementuak harlanduz eginak daude: baoak, portadak, erlaizak, ataripea, dorrea... Tenpluaren kanpoaldean azpimarragarriak dira dorrea eta ataripe neoklasikoa, erdi puntuko bederatzi arkoz osatua. Erdiko tarteak, dorrearen azpian, oin angeluzuzena du, angelu alakatuekin, eta estalki soila, oso janda, petxinen gain. Gurutzaduran, ganga korapilatu egiten da eta, nabearen erdiko tartean, izar ganga zabala aurkitzen dugu konkordura eta terzeleteekin. Gaur egun, oinaldetik sartzen da tenplura, ateburua duen bao bakun batetik, baina, oraindik ere, jatorrizko portada gordetzen da bataiategian. Portada honek trasdos konopialeko arku zorrotz berezia du. Hegoaldean sarbide txikiago bat egin zen XVI. mendean, gaur egun itxia. Argiztapen baoetan bereizten dira, besteak beste: erdi puntuko arku bat, gurutzaduraren eskuineko adarrean, baita epistola gunearen okuluak ere, gar itxurako trazeriarekin. Tenpluaren beste elementu bikain batzuk sakristia, korua eta traza erromanista duen aldare nagusia dira, eta XVII. mendean burutua".[1]
Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
-
Dorrea.
-
Atari gotiko berantiarra.
-
Arkupea.
-
Aldare nagusia.