Panusaya Sithijirawattanakul

Wikipedia, Entziklopedia askea
Panusaya Sithijirawattanakul

Bizitza
JaiotzaNonthaburi (en) Itzuli, 1998ko irailaren 15a (25 urte)
Herrialdea Thailandia
Hezkuntza
HeziketaThammasat University (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakmilitante politikoa, eskubide zibilen aldeko ekintzailea, ekintzaile soziala eta university student (en) Itzuli
Jasotako sariak
Izengoitia(k)Rung eta Roong
Facebook: panusaya.sithijirawattanakul Twitter: panusayas Edit the value on Wikidata

Panusaya Sithijirawattanakul[1] edo Panasaya Sithijirawattanakul[2][3] (thailandieraz: ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล, Panatsaya Sitthichirawatthanakun; Nonthaburi, 1998ko irailaren 15a), Rung edo Roong ezizenez ere ezaguna, thailandiar ekintzaile politikoa da. Oso ezaguna da Thailandiako monarkiari egindako kritikengatik. 2020ko protestetan, Thailandiako monarkiaren erreforma handia eskatzen zuten aitzindarietako bat izan zen[4].

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Panusaya Sithijirawattanakul 1998an jaio zen Nonthaburin, auto tailer bat zuzentzen duen klase ertaineko familia batean, eta bi ahizpa ditu[5]. Txikitan lotsatia zen eta jazarpena pairatu zuen lehen hezkuntzan. Gurasoek Estatu Batuetara bidali zuten bost hilabeteko ikasle truke programa batera, eta azkenean horrek jendaurrean lasaiago hitz egiten lagundu zion[6].

Hasieran interes gutxi zuen politikan, baina aitak bultzatu zuen politika ikertzera 2014ko Thailandiako estatu-kolpearen ostean[7]. Thammasat Unibertsitatean sartu ondoren, gehiago interesatu zen politikan, eta hirugarren mailan zegoela, aktibismoan hasi zen[8]. 2018an, Dome Revolution izeneko alderdi politikoan sartu zen. 2020ko otsailean, Auzitegi Konstituzionalak Aurrera alderdia desegiteko erabakiaren aurkako protesten parte izan zen.

2020ko ekainean, Sithijirawattanakul atxilotzeko agindua eman zuten COVID-19ren segurtasun neurriak hausteagatik, Wanchalerm Satsaksit aktibista thailandiar ospetsuaren desagerpenagatik egindako protesta batean parte hartu ostean[7].

2020ko abuztuaren 10ean, monarkiaren erreforma handien aldeko manifestazioak zuzendu zituen eta hitzaldi bat eman zuen milaka ikasleren aurrean[9]. Hitzaldia polemikotzat jo zuten eta erreakzio politikoa piztu zuen Thailandian, agintariek ohartarazi baitzuten manifestazioak larriki difamatu zuela monarkia[9].

2020ko irailaren 20an, Panusayak protesta egin zuen Bangkokeko Jauregi Handitik gertu beste aktibista eta manifestariekin batera[3][10].

2020ko urriaren 15ean, Thailandiako Errege Poliziak atxilotu zuen[11], eta urriaren 27an, espetxean zegoela jakinarazi zen[12].

2021eko azaroaren 10ean, Auzitegi Konstituzionalak erabaki zuen Panusaya, Arnon Nampa eta Panupong Jadnokek estatua eta monarkia iraintzea helburu zutela euren hitzaldietan, eta monarkiaren erreformaren aldeko mugimendu guztiak amaitzeko agindu zuen[13].

Sariak eta omenaldiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2020ko azaroaren 23an, BBCk 100 Emakumeen zerrendan sartu zuen[14].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Ingelesez) «No mastermind behind students’ high-risk fight for democracy, says Rung» The Nation 2020-08-31 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  2. ↑ (Ingelesez) «Thousands gather in Bangkok demanding reforms» Zoro News 2020-09-20 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-11-27) (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  3. ↑ a b (Ingelesez) Regan, Helen. «Thai protesters declare ‘victory’ in monarchy reform rallies, after delivering their demands to authorities» CNN 2020-09-20 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  4. ↑ (Alemanez) Pye, Oliver. «Mit Harry Potter gegen Militär und König» Jungle.world 2020-08-27 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  5. ↑ (Ingelesez) «Student leader defies Thailand's royal taboo» New Straits Times 2020-08-29 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  6. ↑ (Ingelesez) «The student daring to challenge Thailand’s monarchy» BBC News 2020-09-17 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-09-26) (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  7. ↑ a b (Ingelesez) «Three activists who break Thailand’s deepest taboo» The Jakarta Post 2020-08-21 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  8. ↑ (Ingelesez) Macan-Markar, Marwaan. «Thai protest icon is 'prepared' to cross kingdom's forbidden line» Nikkei Asia 2020-08-19 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  9. ↑ a b (Ingelesez) «Thailand protests: Risking it all to challenge the monarchy» BBC News 2020-08-14 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  10. ↑ (Ingelesez) «Thai activists challenge monarchy by laying plaque» BBC News 2020-09-20 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-09-20) (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  11. ↑ (Ingelesez) «Thai protest leader Panusaya Sithijirawattanakul arrested» BBC News 2020-10-16 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-10-18) (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  12. ↑ (Ingelesez) Laohong, King-Oua. «'Rung' disallowed request to be moved to single cell» Bangkok Post 2020-10-27 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  13. ↑ (Ingelesez) «Constitutional Court rules activists aimed to overthrow monarchy» Bangkok Post 2021-11-10 (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).
  14. ↑ (Ingelesez) «BBC 100 Women 2020: Who is on the list this year?» BBC News 2020-11-23 jatorrizkotik artxibatua (artxibatze data: 2020-11-23) (Noiz kontsultatua: 2024-05-16).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Panusaya_Sithijirawattanakul&oldid=9795860"(e)tik eskuratuta