Maud Bonneaud
| Maud Bonneaud | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Madeleine Annette Bonneaud |
| Jaiotza | Limoges, 1921eko urtarrilaren 4a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Heriotza | Madril, 1991ko azaroaren 13a (70 urte) |
| Familia | |
| Aita | Arsène Bonneaud |
| Ezkontidea(k) | Eduardo Westerdahl (en)  Óscar Domínguez (en) (1945 - Eduardo Westerdahl (en) (1955eko azaroaren 22a - |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | margolaria |
Madeleine Annette Bonneaud, Maud Bonneaud eta Maud Westerdahl izenez ere ezaguna, (Limoges, 1921eko urtarrilaren 4a - Madril, 1991ko azaroaren 13a) Frantziako diziplina anitzeko artista surrealista izan zen, esmaltearen diziplinan nabarmendu zena. Kanarietako Las Doce emakume artisten lehen elkartearen sortzailea, María Belén Morales eskultorearekin batera.[1] Kanarietako artearen historian giltzarritzat jotzen da.[2]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1939an, II. Mundu Gerra hasi zenean, Poitiersen harrapatuta geratu zen, non André Breton idazle, poeta, saiogile eta surrealismoaren teorialaria ezagutu zuen. Bere bizitzan eta obran erabakigarriak izan ziren hiru artistetako bat izan zen, Óscar Domínguez eta Eduardo Westerdahlekin batera.[3]
1941ean, Letretan lizentziatu zen Frantziako Poitiers Unibertsitatean.[2]1943an, Parisen zegoela, Frantziako hiriburuko surrealismoaren figurak ezagutu zituen, besteak beste, Óscar Domínguez, eta harekin ezkondu zen 1945ean. Garai hartan, gainera, Pablo Picassorekiko adiskidetasun sendoa ezarri zuen.[4]
1947an, Bonneaud eta Óscar Domínguez Londresen jarri ziren. Aldi horretan, Valentine Penroserekin adiskidetasun handia izan zuten, artistaren orientazioan eta inspirazio bizantziarrean eragina izan zuena.. Hiru urte geroago, Domínguezengandik banandu zen, baina laguntasun-harremana izan zuen.
1955ean, Eduardo Westerdahlekin ezkondu zen, eta haren abizena hartu ondoren, Maud Westerdahl izena hartu zuen.[4]
1954an, senar-emazteak Tenerifen jarri ziren, arte eta kultura-jarduera garrantzitsua eginez artista eta arte-kritikari gisa.[2]
Uharteetan egon zen bitartean, Bonneaudek bere bizitza eta oroimen artistikoa markatu zuten surrealista kanariarrekin adiskidetasun iraunkorra izan zuen, hala nola Domingo Pérez Minik, Pedro García Cabrera, Martín Chirino, Manolo Millares eta Elvireta Escobiorekin..[2]
1985ean, Madrilera itzuli zen, eta han egon zen bizitza amaitu arte.[2]
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1943 eta 1947 artean, Bonneaud esmaltatzaile gisa hasi zen, Limogeseko hainbat tailerretan koloreen bitrifikazioa landuz.
Bere lanen artean, Christian Diorentzako bitxi-bilduma nabarmendu zen, eta, Alemanian, Las Moscas antzerki-muntaiaren dekorazioaz arduratu zen (Paul Sartre).[1]
1953an, Eduardo Westerdahl Arte Garaikideko Museoa (MACEW) sortu zen Tenerifen, eta bertan Bonneauden papera funtsezkoa izan zen hura bultzatzeko. Espainian sortu zen arte garaikideko lehen museoa izan zen.[2]
1965ean, María Belén Moralesekin batera, Kanarietako lehen emakume artisten taldea osatu zuen, Las Doce, Tenerifeko Arte Ederren Zirkuluan. Aurretik, emakume artisten hainbat erakusketa sustatu zituen, eta funtsezkoa izan zen Santa Cruz Tenerifekoan Kaleko Eskulturaren Nazioarteko I. Erakusketa egiteko.[1]
1980an bere azken banakako erakusketa egin zuen, Fabulario izenekoa, Santa Cruz Tenerifeko Rodin Galerian.[5]
Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 2020ko martxoaren 11n, Arte Modernoko Zentro Atlantikoak (CAAM) Maud Bonneaud-Westerdahl: la surrealista cartesiana hitzaldia antolatu zuen, Bonneauden figura omentzeko..[6][7][8]
- 2023ko ekainaren 8an, Tenerifeko kabildoak "uharteko adopziozko alaba" izendatu zuen, hil ondoren.[9]
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Angeles Alemán Gómez: Maud Bonneaud- Westerdahl. La creadora surrealista, Mercurio Editorial, 2021.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b c «Maud Westerdahl» TEA Tenerife Espacio de las Artes.
- ↑ a b c d e f .
- ↑ Alemán Gómez, Ángeles. (7 de julio de 2020). «Valentine Penrose y Maud Westerdahl: Las huellas de una amistad en el surrealismo» Anuario de Estudios Atlánticos doi:..
- ↑ a b Alemán Goméz, Ángeles. (Abril 2018). «Los años desconocidos de Maud Bonneaud» Revista de Historia Canaria.
- ↑ «Centro Atlántico de Arte Moderno - CAAM > Diccionario de Artistas: Maud Westerdahl» www.caam.net.
- ↑ PROVINCIA, LA. (2020-03-11). «El CAAM celebra una conferencia sobre Maud Bonneaud-Westerdahl» La Provincia - Diario de Las Palmas.
- ↑ «‘Maud Bonneaud-Westerdahl: la surrealista cartesiana’.» BienMeSabe.org.
- ↑ «Ángeles Alemán ofrece en el CAAM una conferencia sobre Maud Bonneaud-Westerdahl» masdearte. Información de exposiciones, museos y artistas.
- ↑ María Mérida y Blas Cabrera reciben las distinciones honoríficas a título póstumo del Cabildo de Tenerife. 8 de junio de 2023.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Maud Bonneauden urte ezezagunak PDFn
- Valentine Penrose eta Maud Westerdahl: Las huellas de una amistad en el surrealismo en PDF, Anuarios del Atlántico, Casa de Colón
Datuak: Q1684450