Edukira joan

Nobatia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nobatia
Ⲛⲟⲩⲃⲁⲇⲓⲁ
400 – VII. mendea
Goiburua
Monarka
Nobatia eta beste nubiar erresuma kristauak
Geografia
HiriburuaPachoras
Kultura
Hizkuntza(k)Nubiera
Erlijioa
Historia
Garai historikoaGoi Erdi Aroa
Aurrekoa
Kuxeko Erresuma
Ondorengoa
Makuria
Kalabsha-ko (Talmis) tenplu baten grafitoa, Silko erregea zaldiz irudkatuz, Nike-k koroatzen zuen bitartean.

Nobatia / noʊbeɪʃə / edo Nobadia (/ noʊbeɪdiə /; grezieraz: Νοβαδἰα, Nobadia; Nubiera zaharrean: ⲙⲓⲅⲓⲧⲛ︦ ⲅⲟⲩⲗ, Migin Goul) Wawat-eko (Nubia Beherea) Antzinaro Berantiarreko erresuma izan zen, eta, ondoren, Makuriako nubiar erresuma handiagoaren eskualdea.

Nobatiako erresuma Akin probintziako antzinako erresuma meoritikoan sortu zen, Nubia Behereko zati handiak barne hartzen zituena, eta uste dute bazela autonomoa erresuma meroitikoaren azken erorketaren aurretik, IV. mendearen erdialdean. Nobatiar herria Mendebaldeko basamortutik eskualdera gonbidatu zuen Diokleziano erromatar enperadoreak dagoeneko K.o. 297. urtean, baina bere erresuma hautemangarri bihurtzen da soilik K.o. 400. Nobatia goiztiarra oso litekeena da arkeologoek Ballanako kultura bezala ezagutzen duten zibilizazio bera izatea. Azkenean Nobatiar herria arrakastatsua izan zen eta Silko-k egindako, Nabatiarren "Basiliskoak", inskripzio batek Blemmiak Ekialdeko basamortura eraman izatea baieztatzen du. Garai hartan nobatiar hiriburua Pakhorasen (Faras modernoa) ezarri zen; Handik gutxira, Nobatia kristautasun ez-Kaltzedoniarrera bihurtu zen.