Frankismo soziologiko
_04.jpg)
Frankismo soziologiko Francisco Francoren ondorengo espainiar gizarteak gaurdaino mantendutako ezaugarri sozial frankistak adierazten dituen esapidea da.[1]
Ezaugarri anakroniko hauek ez dira ekonomikoki, sozialki eta politikoki garatutako gizarte moderno batenak, baizik eta industriaurreko gizarte batenak. Diktaduran jasandako errepresio-politikak, Espainiako Gerra Zibilaren errepikapenaren beldurrak edo garapen-plan ekonomikoen eraginak frankismo soziologikoa sortu eta bultzatu zuten. Diktaduran, gehiengo sozialak- tartean hasieran frankismoaren alde egin zutenek- kontserbazio eta biziraupen aldeko jarrera izan zuen, autoritateari era konformista batean makurtzen.[2] José Luis López Arangurenen esanetan, "frankismoa, hasieran sistema politiko bat izanda, espainiarrentzat bizimodu bilakatu zen"[3]
Espainiako trantsizioaren ondoren, espainiar gizartearen talde batzuk jarrera honi eutsi zioten, adibidez eskuin-muturrak azaroaren 20aren inguruan manifestazioak antolatutuz.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Justel, Manuel. (1992). «Edad y Cultura Política» Reis (58): 69..
- ↑ Molares do Val, Manuel. Crónicas Bárbaras. .
- ↑ Aranguren, Eduardo L.; López Pina, Antonio. (1976). La cultura política en la España de Franco. Madril: Taurus, 214 or. ISBN 9788430630318..
- ↑ Ahaztuak 1936-1977. Azaroak 20: ez isildu, ez begiratu beste aldera. .
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q8962710
  |
Artikulu hau Espainiako politikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |